"درد"

درد میتونه عارضه ناشی از یک بیماری باشه و معمولا همینطوره ولی درد توی بعضی افراد میتوه یک بیماری جدا باشه از بین درد های مزمن درد کمر،سردرد،درد میگرنی و درد صورت از بقیه شایع ترن درد مزمن میتونه زنجیره ای از فعالیت های روانشناختی بدن رو دچار اختلال کنه که شامل تغییر توی ادراک،توجه،اخلاق،انگیزه،یادگیری و حافظه هست ترکیب درمان های مختلف برای درد موثر ترینن که میتونه ترکیبی از دارو،رفتار درمانی،فیزیوتراپی و ... باشه

درمان درد:بیهوشی موقت و بی حسی روش های متداول کنترل درد توی پزشکی ان که برای درد مزمن از روش های ضعیف ترشون استفاده میشه که معمولا بی حسی موضعی هست که بی حس کننده های متداول شامل نووکائین و لیدوکائین هست که البته خطرات خودشون هم دارن!وقتی با درد مواجه میشیم ۴ دارو اصلی هست که مورد استفاده قرار میگیره که معمول ترین هاش که استفاده می‌کنیم آسپرین و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن‌ و ناپروکسن

آسپرین:هنگام درد مزمن یا ناشی از آسیب بدن یک سری مواد به نام پروستاگلاندین هارو تولید میکنه که حساسیت به درد رو بالا میبرن و آسپرین تولید اون هارو متوقف میکنه و بنا بر این روال از درد جلوگیری میکنه!مواد مخدر هم روال مشابه ای دارن وای اون ها سیگنال های درد توی اعصاب رو مسدود میکنن!

سیستم کنترل درد بدن:توی ۴ داروی اصلی که برای درد مورد استفاده قرار میگیرن دسته ای هست به نام اپوئید ها که شامل داروی خیلی قوی ای مثل مورفین میشه خب جالب ترین بخش اینه که بدن ما خودش اپوئید های طبیعی تولید میکنه که اون ها "اندورفین ها" نام دارن همچنین مکانی که ایپوئید رو برای کاهش درد جذب میکنه هم شناسایی شده که اون مکان طناب نخاعی مرکز اعصاب بدنه!بنا بر این کشف پزشک ها اپوئید هارو به طناب نخاعی تزریق میکنن و نکته جالب اینجاست که تزریق اپوئید به طناب نخاعی باعث فلجی یا بی حسی نمیشه!و خب این روش درمان درد معمولا بعد عمل جراحی استفاده میشه. واضحه که محل جذب اندورفین های طبیعی بدن هم طناب نخاعی هست! اخیرا مولکول هایی شناسایی شدن که توی پاسخ بدن به درد موثرن و در آینده استفاده دارویی ازین مولکول ها میتونه زندگی بیمارای مبتلا به درد مزمن رو ازین رو به اون رو کنه!